Rianne (25) is erg bang dat ze vanuit het niets de controle over zichzelf verliest en daardoor ontregelt. Kortgeleden gebeurde het tijdens het bloedprikken. Voor Rianne was dit de aanleiding om een Hulpkaart te maken.
“Ik raakte volledig in paniek bij het bloedprikken. Op het moment dat mijn arm werd vastgepakt dacht ik terug aan de trauma’s die ik als kind heb meegemaakt. Ik begon te klappertanden, te trillen en moest heel hard huilen. Mijn begeleider, die gelukkig bij me was, heeft toen ingegrepen. Zij gaf mijn grenzen aan. Zelf had ik niet het vermogen om voor mezelf op te komen, ik voelde me slachtoffer van de situatie. Helaas gebeurt dit vaker. Dat maakt het voor mij heel beangstigend om alleen iets te ondernemen.”
“Ik kon niet voor mezelf opkomen”
De begeleider van Rianne kwam na het bloedprikincident met het idee voor de Hulpkaart. Rianne ging erin mee. “Ik kan ieder moment herbelevingen krijgen, waar dan ook. Op ervaringen uit het verleden heb ik geen invloed, die kan ik niet meer veranderen. Waar ik wel voor kan zorgen, tenminste dat hoop ik, is dat ik de kans op nieuwe vermijd. De Hulpkaart kan daar een belangrijke rol in spelen.”
Het maken van de Hulpkaart heeft Rianne veel gebracht. “Het heeft me sterk bewust gemaakt van wat ik wil zeggen als ik in paniek dreig te raken. Het maakte mij duidelijk wat ik dan echt nodig heb. Ook mijn omgeving heeft daar baat bij. De meeste mensen reageren heel mooi als ik de kaart laat zien. Ze vinden het fijn om te weten wat er in mij omgaat en wat ze kunnen doen als het mis gaat.”
“Ook mijn omgeving heeft baat bij de Hulpkaart”
Het praten over de Hulpkaart zorgde voor meer diepgang in relaties met haar vrienden. “Ik durf nu meer te vertellen over mijn kwetsbaarheid. Het mooie is dat dit ook leidt tot meer openheid bij de ander; mijn vriendschappen zijn daardoor hechter geworden.”
Rianne noemt de Hulpkaart haar stem: “Hij komt voor me op, hij valt nooit stil. Als mijn gedachten en gevoelens uitgaan, heb ik iets tastbaars wat ik kan overhandigen. Het geeft me een veilig gevoel dat ik altijd ‘iemand’ bij me draag die mijn grenzen aangeeft.”
*Vanwege privacybescherming is de naam van Rianne gefingeerd